Dali en pech

Dag 9 en 10, zaterdag 30 september en zondag 1 oktober
Rustdagen in Dali

Zomaar. Een niet geplande bonusdag. Een extra rustdag in Dali.
Terwijl Henk en Ruurd de reeds beschreven spannende dag ondergaan (zie vorig verslag) maken Joost en ondergetekende er maar een rustig rustdagje van. Dus wel in de benen maar niet op de fiets. Het hoogtepunt van Dali, de drie Pagodes, die net buiten de oude stad liggen, laten we deze dag voor wat het is. We verkennen Dali verder. Een vergelijking met Volendam is al gemaakt maar het zou ook maar zo Valkenburg kunnen zijn. Nu gebied de eerlijkheid te zeggen dat ik beide plaatsen al heel lang niet meer heb bezocht en me niet kan voorstellen dat het zo massaal is als hier. Vooral op bruidspaartjes schijnt dit stadje een magische aantrekkingskracht te hebben. Althans Joost en ik hebben tijdens het genieten van koffie (die hier Nederlandse prijzen bereikt) menig bruispaartje een fotoshoot zien ondergaan onder de enormebougainville die de gevel van het koffiehuis bijkans verbergt.
De stad heeft so wie so een enorme aantrekkingskracht op jongeren. Overdag een scooter huren en wellicht naar de drie pagoden en in ieder geval naar het meer scheuren en ‘s avonds in etablissementen met live muziek zich vermakend. Heeft u ooit Chinezen proberen westerse pop muziek te vertolken? Nu wij wel!

De avond na het slechte en goede nieuws van Henk zijn fiets (geen nieuw freewheel te verkrijgen maar hij toont na al die ladingen olie die hij er in gegooid heeft ook geen kuren meer) besluiten we een dag langer dan gepland in Dali te blijven om de rust in het peloton terug te krijgen en ook Dali haar eer aan te doen en minimaal de drie Pagodes te bezoeken.

Zondag, nationale feestdag en ook komende week
vakantieweek voor veel Chinezen. ‘s Middags in Dali is dat duidelijk te merken in het straatbeeld. Veel gezinnen slenteren al fotograferend door het stadje. Nu zijn de gezinnen niet zo omvangrijk met dank aan de een kind politiek die jaren is gevoerd. Dus gezin lijkt ook vaak te bestaan uit grootouders, kind en echtgeno(o)t(e) en 1 en soms 2 kleinkinderen. Uitgelaten stemming en bijna geen westerling te zien.
Maar laten we teruggaan naar vanochtend. Want de mannen zijn zo relaxed door de extra dag en kennelijk goede nacht dat lekkende olie van de hydraulische rem van Joost niet meteen leidt tot paniekerige reacties maar we gewoon naar de drie Pagodes fietsen. We laten ons imponeren door de grootsheid van de Pagodes op zich, maar vooral van de 9 tempels die daar achter liggen tegen de berg op. Kunstig want bij elke tempel die je doorloopt word je weer verrast door nog een hoger gelegen tempel. Het is net als in de bergen fietsen. Bergop heb je al snel het gevoel dat je de top hebt, blijkt er daarna nog een hogere top te liggen en daarna weer een en enn en etcetera (uiteraard weten wij met al onze berggrafieken precies hoe het zit als we fietsen, maar nu al (trap)lopend naar boven kennen we dat gevoel van verrassing en oh jee we moeten nog hoger).

Conclusie: een must als je in de buurt bent.

Omdat het lunchtijd is fietsen we een paar kilometer naar het meer en langs het meer. We vinden een eetplek en kiezen uit een emmer met vissen die net uit het meer zijn gehaald de 2 meest actieve, die we een kwartier later na een barbecue beurt heerlijk als hoofdspijs genieten.

Dan toch maar vanuit deze relaxtheid beter naar de rem van Joost kijken. Conclusie 1 begint zich te vormen: zo kan hij de bergen niet in! Conclusie 2: een fietsenmaker zoeken en kijken of we i.p.v. de hydraulische velgrem een V brake rem kunnen krijgen en laten monteren. V brakes zijn De remmen voor wereldfietsers wegens de grotere kans dat je ze gerepareerd dan wel vervangen kunt krijgen (snap niet dat Koga een traveller uitbrengt met hydraulische remmen).
Maar ja het is nationale feestdag en zondag???? We hebben echter ook bouwvakkers aan het werk gezien, dus Joost samen met opnieuw Henk maar weer 15 km naar het zuiden, Nieuw Dali, en verdraait: het lukt!
De fietsenmaker was zelfs zo begaan dat het gebrek van het op voorraad hebben hij onderdelen van een nieuwe fiets haalt en monteert.
.s Avond euforie. Dat we bij een Koreaan (zuid nemen we maar aan) hebben gegeten doet er nu even niet toe en ook de vorige avond overheerlijke pekingeend gegeten hebben doet er ook even niet toe. De tocht kan maandag voortgezet worden, Henk doet er nog wat olie bij in de hoop dat het dan helemaal stil blijft bij zijn achterwiel. We hebben er weer vertrouwen in.

https://www.relive.cc/view/1209656019

Maandag 2 oktober 62 km en 762 hm

Vandaag vol goede moed op stap. Zelfs de hoteleigenaar krijgen we zo gek om gebakken ei met brood om 07.30 klaar te hebben voor ons. Wel na een stevige onderhandeling want 08.00 vond hij eigenlijk het vroegste tijdstip om te leveren.
Sprak ik over lekker eten. Meteen maandag zijn 2 van ons aan de dunne. Kopjes thee en ,s middags veel rijst met wat suiker. Ons oorspronkelijk plan om mogelijk twee etappes te doen laten we ‘s middags rond 14.15 maar varen. We moeten dan nog 66 km afleggen, maar door het langer duren van de boottocht en de lichamelijke ongemakken tonen we ons weer van onze rationele kant. Wel besluiten we dat de volgende dag eens ff te proberen, maar dat (spannende) verhaal komt pas in een volgend verslag.

Een boottocht? Jawel i.p.v. Henk voor de derde keer naar Nieuw Dali te laten fietsen laten we ons met een veerpont naar de overkant van het meer brengen. Inschepen glad zo probleemloos dat we uiterst relaxed op het schip wachten tot hij wegvaart. Bij de overkant gekomen meert hij echter niet aan, maar vaart verder naar een klein eilandje. Daar moeten we van boord en met gebaren wordt ons door de bemanning duidelijk gemaakt dat we verderop maar moeten kijken voor het vervolg. Verderop betekent met je fiets ongeveer 500 meter door de locale markt zien te wurmen. Gelukkig is het nog vroeg en valt het aantal toeristen nog mee. Dat wordt al gauw anders. Er komt een veerboot aan propvol met dagjesmensen keurig in groepen met een gids erbij. De locale markthandelaren zullen vast goed zaken doen. Met deze veerboot zijn we in een mum aan de overkant en ze vragen niet eens (extra) geld ervoor. Daar hadden we ons al helemaal op ingesteld. Bij het afgaan van de boot moeten we opnieuw langs een heel peloton van Chinezen rijden die keurig maar popelend staan te wachten om aan boord te kunnen gaan. Het is maandag, dus toch een gevolg van de vakantieweek?

Aan de kustweg of oevers van het meer worden overal foto’s gemaakt van vooral poserende Chinese dames door hun vriendje.
We komen weer aan de zuidkant van het meer waar een enorme aaneenschakeling van steden en veel hoogbouw is. De benen worden weer even op de proef gesteld met een heuse beklimming. Tussen alle bouwputten door en langs het vliegveld komt nog een echte klim want we moeten naar een volgend dal. Wordt er een snelweg aangelegd. Met kunstwerken waar ze in Joure (A7) met ontzag naar zullen kijken. Laten we eerlijk zijn, wij zijn goed in water en dijken; hier wellicht beter in snelwegen en viaducten en overige kunstwerken.

Goede lunch; prima hotel. Receptioniste is zo vriendelijk om als we niet begrijpen wat ze zegt dat even met Chinese karakters uit te schrijven. Omdat we nog geen internet hebben is ons offline woordenboek wat te beperkt om de conversatie te doen. Dali geen probleem daar hebben ze meteen een smartphone in de hand en sta je samen te typen.
Onze dikke darm vrienden gaan gewoon mee met eten. Dus morgen toch die 120 km??????

https://www.relive.cc/view/1211511369

(Mocht de koppeling niet werken dan even kopieer en plak in je browser)