Chili
Door: Herman
11 Februari 2014 | Chili, Puerto Montt
Etappe 6 09-02-2014
Villa La Angostura
Lago Puychue
stijging 1545
km 113
Eergisteren schreef Henk:
V voldaan naar bed met het idee morgen te mogen uitslapen, morgen rustdag, JOEPIE!!
Dus gisteren een rustdag in Villa la Angostura. Een uigebreidere was en de waslijnen uitgespannen. Fietsonderhoud waarbij we onze fietsen lekker in de olie zetten (op een verantwoorde manier hoor).
In de middag naar het plaatsje voor de lunch en gewoon even kijken. Een wintersportplaatsje met een straat met heel veel winkels die ook zomers nog veel bieden zoals fietsen, outdoorspullen etc. Omdat ik Vervier goed ken zou je kunnen zeggen een soort Verbier in het klein.
Vandaag dan naar Chili!
We starten om 07.30 en laten het onbijt in de lodge voor wat het is. Ontbijt begint pas om 08.30 en is overigens ook niet om naar huis te schrijven, al doe ik dat nu toch. Wat koffie, water met een sinasappelsmaakje en wat kleine broodbolletjes en wat jam. Zo kom je zelfs het eerste uur fietsen niet door en zeker al niet als je een col opgaat.
Dus hadden we gisteren al brood, beleg, yoghurt ingeslagen en zitten we om 08.00 uur in het park na nog tevergeefs getracht te hebben ergens koffie te krijgen. Maar op zondag opent hier ook alles later en op zijn vroegst om 09.00 uur.
Dus geen koffie maar Fanta die we ook gekocht hadden.
Het is de eerste dag dat het meteen begint met onbewolkt weer en ook de wind is en stuk minder hard. Dus ideaal en we gaan opgewekt richting col.
Voordat we echt met de beklimming kunnen beginnen mogen we de Argentijnse grens door. Na weer heel wat formularia, stempels en controles mogen we toch nog relatief snel door. Arm en beenstukken gaan uit want het is echt warm en tijdens de klim zal dat alleen maar erger worden.
De klim van 800 naar 1300 meter valt uiteindelijk enorm mee. Elk van ons heeft menig Alpen col beklommen en bedwongen en niet zeggende dat het hier een peulenschil is, komen we toch allemaal redelijk fris boven. Mensen kijken ons wat bevreemd aan. Wereldfietsers kennen ze hier wel wat, maar van die oude mannen in die fraaie wielrenpakjes: nee dat moet even een plaats krijgen.
Op de col uitgebreid foto's gemaakt van een monument met een Rotary embleem. Een blijk van vriendschap van 2 clubs aan beide zijden van de grens. Allen Rotary-lid zijnde konden we dit niet laten voorbijgaan!
Nog geen meter na de col begint de eg onverhard. Dat stond ook in ons boek Footprint van Patagonië. Gelukkig blijkt maar iets verderop toch ( nieuw) asfalt te liggen en de hele afdaling van 1320 naar ongeveer 400 meter blijft dat zo. Jubelend gaan we naar beneden met snelheden oplopend tot zeg maar 70 km/u.
Niets kan ons tegenhouden!
Of toch wel; de Chileense douane. Terwijl wij keurig in de rij staan voor de drie loketten waar je langs moet met dito formulieren, staat een snuffelhond onze fietstassen te besnuffelen. We mogen ze later openmaken want de hond had iets geroken. Dat klopte ook: nog 2 bananen en 4 appels. Fruit en groente mag het land niet in, behalve in het lichaam zelf. Dat doen we dus ook maar en nadat we een en ander veroberd hebben mogen we onze weg vervolgen.
Glooiend laten we het Andesgebergte achter ons en komen bij het Lago Puyehue.
Naast een lunchstop wordt het een etappe van vele stops waarbij Joost, die 's ochtends al het toiletpapier had meegenomen, een grondige inspectie deed van allerlei bermkanten.
Had ik lovend geschreven over booking.com; dan kan ik dat nog steeds wel doen want we hadden in Argentinië al iets moois geboekt 8 km van de weg af waarbij de laatste 4 km zou gaan over een unpaved but good road.
Wat er niet bijstond was dat er een klim inzat die meer dan 20% is. Niet alleen gaven onze vier Garmin fietscomputers dat aan maar ik heb ook een soort waterkompas op mijn stuur die loopt van - 20 tot + 20 graad. Nu de druppel spatte tegen het plafond aan alsof die wilde zeggen: wat een waanzin is dit. Na 110 km met de beklimmingen die we al hadden gehad werd het echt even te veel.
Joost in zijn staat besloot een eind lopend te duwen. De anderen moesten toch op een stuk er even van af, de wielen draaiden door op het grind en met de bepakking achterop was achterover een salto maken een serieuze optie aan het worden.
Maar....de inspanning werd beloond met een prachtige lodge met uitzicht op het meer en de berg Vulcan Osorno, een uit het landschap solitair opstekende berg met een kegel van sneeuw.
Later op de avond zijn we zo verrukt van de zonsondergang dat we vergeten voor jullie foto's daarvan te maken. Sorry thuisfront!
Met zijn 3en eten we en Joost slaapt!
Morgen mag Joost vertellen hoe het verder gaat. We moeten in ieder geval verder want de lodge is volgeboekt.
film: http://www.youtube.com/watch?v=Ue-3Bh0TK2Y
Joost zijn verslag volgt later.
Villa La Angostura
Lago Puychue
stijging 1545
km 113
Eergisteren schreef Henk:
V voldaan naar bed met het idee morgen te mogen uitslapen, morgen rustdag, JOEPIE!!
Dus gisteren een rustdag in Villa la Angostura. Een uigebreidere was en de waslijnen uitgespannen. Fietsonderhoud waarbij we onze fietsen lekker in de olie zetten (op een verantwoorde manier hoor).
In de middag naar het plaatsje voor de lunch en gewoon even kijken. Een wintersportplaatsje met een straat met heel veel winkels die ook zomers nog veel bieden zoals fietsen, outdoorspullen etc. Omdat ik Vervier goed ken zou je kunnen zeggen een soort Verbier in het klein.
Vandaag dan naar Chili!
We starten om 07.30 en laten het onbijt in de lodge voor wat het is. Ontbijt begint pas om 08.30 en is overigens ook niet om naar huis te schrijven, al doe ik dat nu toch. Wat koffie, water met een sinasappelsmaakje en wat kleine broodbolletjes en wat jam. Zo kom je zelfs het eerste uur fietsen niet door en zeker al niet als je een col opgaat.
Dus hadden we gisteren al brood, beleg, yoghurt ingeslagen en zitten we om 08.00 uur in het park na nog tevergeefs getracht te hebben ergens koffie te krijgen. Maar op zondag opent hier ook alles later en op zijn vroegst om 09.00 uur.
Dus geen koffie maar Fanta die we ook gekocht hadden.
Het is de eerste dag dat het meteen begint met onbewolkt weer en ook de wind is en stuk minder hard. Dus ideaal en we gaan opgewekt richting col.
Voordat we echt met de beklimming kunnen beginnen mogen we de Argentijnse grens door. Na weer heel wat formularia, stempels en controles mogen we toch nog relatief snel door. Arm en beenstukken gaan uit want het is echt warm en tijdens de klim zal dat alleen maar erger worden.
De klim van 800 naar 1300 meter valt uiteindelijk enorm mee. Elk van ons heeft menig Alpen col beklommen en bedwongen en niet zeggende dat het hier een peulenschil is, komen we toch allemaal redelijk fris boven. Mensen kijken ons wat bevreemd aan. Wereldfietsers kennen ze hier wel wat, maar van die oude mannen in die fraaie wielrenpakjes: nee dat moet even een plaats krijgen.
Op de col uitgebreid foto's gemaakt van een monument met een Rotary embleem. Een blijk van vriendschap van 2 clubs aan beide zijden van de grens. Allen Rotary-lid zijnde konden we dit niet laten voorbijgaan!
Nog geen meter na de col begint de eg onverhard. Dat stond ook in ons boek Footprint van Patagonië. Gelukkig blijkt maar iets verderop toch ( nieuw) asfalt te liggen en de hele afdaling van 1320 naar ongeveer 400 meter blijft dat zo. Jubelend gaan we naar beneden met snelheden oplopend tot zeg maar 70 km/u.
Niets kan ons tegenhouden!
Of toch wel; de Chileense douane. Terwijl wij keurig in de rij staan voor de drie loketten waar je langs moet met dito formulieren, staat een snuffelhond onze fietstassen te besnuffelen. We mogen ze later openmaken want de hond had iets geroken. Dat klopte ook: nog 2 bananen en 4 appels. Fruit en groente mag het land niet in, behalve in het lichaam zelf. Dat doen we dus ook maar en nadat we een en ander veroberd hebben mogen we onze weg vervolgen.
Glooiend laten we het Andesgebergte achter ons en komen bij het Lago Puyehue.
Naast een lunchstop wordt het een etappe van vele stops waarbij Joost, die 's ochtends al het toiletpapier had meegenomen, een grondige inspectie deed van allerlei bermkanten.
Had ik lovend geschreven over booking.com; dan kan ik dat nog steeds wel doen want we hadden in Argentinië al iets moois geboekt 8 km van de weg af waarbij de laatste 4 km zou gaan over een unpaved but good road.
Wat er niet bijstond was dat er een klim inzat die meer dan 20% is. Niet alleen gaven onze vier Garmin fietscomputers dat aan maar ik heb ook een soort waterkompas op mijn stuur die loopt van - 20 tot + 20 graad. Nu de druppel spatte tegen het plafond aan alsof die wilde zeggen: wat een waanzin is dit. Na 110 km met de beklimmingen die we al hadden gehad werd het echt even te veel.
Joost in zijn staat besloot een eind lopend te duwen. De anderen moesten toch op een stuk er even van af, de wielen draaiden door op het grind en met de bepakking achterop was achterover een salto maken een serieuze optie aan het worden.
Maar....de inspanning werd beloond met een prachtige lodge met uitzicht op het meer en de berg Vulcan Osorno, een uit het landschap solitair opstekende berg met een kegel van sneeuw.
Later op de avond zijn we zo verrukt van de zonsondergang dat we vergeten voor jullie foto's daarvan te maken. Sorry thuisfront!
Met zijn 3en eten we en Joost slaapt!
Morgen mag Joost vertellen hoe het verder gaat. We moeten in ieder geval verder want de lodge is volgeboekt.
film: http://www.youtube.com/watch?v=Ue-3Bh0TK2Y
Joost zijn verslag volgt later.
-
12 Februari 2014 - 00:32
Catrien:
Ziet er prachtig uit! Gaat het inmiddels weer goed Joost? -
12 Februari 2014 - 11:01
Ria En Harry:
Weer met genoegen het etappeverslag gelezen. Volop genieten zo te lezen. Nog veel plezier en fijne fietsetappes. Blijf gezond.
-
12 Februari 2014 - 12:17
David Vriesendorp:
Mooi verhaal Ruurd! Maar...jij bent toch mog geen oude man, denkt Meia? Saluti. David -
12 Februari 2014 - 12:27
Jan Keesen:
Geniet van de warmte en de gloedvolle wijnen in Chili. Ook goed voor Joost.
Ik ben benieuwd via welke pas jullie de Andes richting Argentina zullen bedwingen.
Succes.
Jan -
12 Februari 2014 - 13:39
Arnold Ozinga:
We willen geen enkel verslag van jullie verrichtingen in Patagonië missen natuurlijk , want jullie hebben altijd wel weer interessante ervaringen te melden. B.v. over Joost, die wij helaas niet persoonlijk kennen.Wij vragen ons af of hij de man is , die vóór jullie de Chileense grens mochten passeren, de taak op zich nam om al het verboden fruit tot zich te nemen.Zo ja, dan verdient hij minstens een medaille als herinnering aan deze tocht en aan zijn opofferingen.
We wensen hem in ieder geval spoedige beterschap.
En jullie allen wensen we nog vele belangwekkende belevenissen, een goede gezondheid en weinig pech toe.
Groeten van ons beiden, A&M. -
12 Februari 2014 - 16:50
Bob:
Prachtig filmpje via You Tube van de etappe van 9 februari en een mooi verslag van Herman.
De afdaling met 70 km/u over een nieuwe asfaltweg was een mooie meevaller maar de steile klim een helse afsluiting. Er viel me op dat jullie een bos passeerden met kale bomen. Het is toch zomer ? De besneeuwde berg is een prachtplaatje waarvan wij jullie nog heel erg veel van hetzelfde kaliber gunnen.
Hele hartelijke groet uit Odoorn.
Bob
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
